สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคน แนะนำตัวก่อนเนอะ เราชื่อ นางสาว พัชรพร วิทยสุนทร เรียกสั้นๆว่า พัช เราเป็นนักศึกษา จากมหาวิทยาลัยเนชั่น ศูนย์บางนา
แต่ก่อนที่เราจะมาเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ เราอยู่ที่ จังหวัดสงขลามาก่อน วันนี้เราก็จะพาเพื่อนๆ ไปดูสถานที่ที่หนึ่งที่สวยงาม สถานที่นี้เป็นเมื่องเก่าของจังหวัดสงขลา มีนักท่องเที่ยวมักจะมาถ่ายรูปเป็นที่ระลึกไว้ เราไปดูกันเลยว่าจะสวยแค่ไหน

เรามาเริ่มต้นกันด้วยภาพนี้เลยค่ะ เป็นภาพจุดเริ่มต้นของถนนนางงาม นั่นเองงง

             ถนนนางงามเป็นถนนเก่าแก่สายเล็กๆ ใจกลางเมืองสงขลา ซึ่ง มีประวัติยาวนานนับร้อยปี เดิมเรียกว่า   “ถนนเก้าห้อง” เนื่องจากมี อาคารบนถนนสายนี้เพียง 9 คูหา หรือ 9 ห้อง กระทั่งปี พ.ศ.2478 จังหวัดสงขลา ได้จัดงานปีใหม่ และงานฉลองรัฐธรรมนูญพร้อมจัด การประกวดนางงามสงขลาขึ้น สาวงามที่ได้รับคัดเลือกเป็นนางงาม สงขลาคนแรกคือ สาวงามจาก “ถนนเก้าห้อง” นับแต่นั้นมา คน สงขลาจึงเรียกถนนสายนี้ว่า “ถนนนางงาม” ถนนนางงามเป็นศูนย์กลางย่านอาหารพื้นเมืองของสงขลา ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

เป็นนี้เป็นฝาผนังที่เดิมมีความเก่าแก่อยู่ก่อนแล้ว และวาดภาพลงไป
เป็นภาพที่นักท่องเที่ยวที่มาเยี่ยมชม จะต้องมาถ่ายรูปที่นี่ค่ะ

                                              เครดิตรูปภาพ:Sarocha Srangmuang

ตามมาด้วยภาพนี้เลยค่ะ ภาพนี้เป็นภาพคนขายน้ำชา แบบโบราณค่ะ

                                              เครดิตรูปภาพ:Sunittha Khongpom

ภาพนี้ เป็นภาพของเด็กที่ต่างศาสนากันนะคะ มีรอยยิ้มสดใสทั้ง3คนเลย

ภาพนี้ อยู่ในซอยเล็กบอกเลย ถ้าไม่เดินดูดีๆไม่มีทางเห็นแน่ๆๆ 

                                                 เครดิตรูปภาพ :Kitchen Rise

                                                   เครดิตรูปภาพ :Kitchen Rise

                                                   เครดิตรูปภาพ :Kitchen Rise

นี่ก็เป็นอีกภาพที่บ่งบอกถึงวัฒนธรรม การเป็นอยู่ของคนสงขลา

สถานที่ต่อไปนะคะ คนสงขลาจะเรียกกันว่าโรงสีแดง 

ทำไมถึงเรียกว่าโรงสีแดง สงสัยมั้ยคะ ถ้าอยากรู้ตามมาดูเลยค่ะ

โรงสีแดง หรือ หับโห้หิ้น 

     ก่อตั้งโดยขุนราชกิจจารี (จุ่นเลี่ยง ลิ้มเสาวพฤกษ์) ในปี พ.ศ. 2457 ต่อมาอีก 14 ปี หลานของท่าน (คุณสุชาติ รัตนปราการ) ได้ซื้อกิจการต่อทั้งหมด และพัฒนาโรงสีข้าวโดยเปลี่ยนมาใช้เครื่องยนต์     พลังไอน้ำ ใช้แกลบเป็นเชื้อเพลิง  

     ชื่อ "หับ โห้ หิ้น " เป็นภาษาฮกเกี๊ยน หมายถึง สามัคคีกลมเกลียวและเจริญรุ่งเรือง ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นยึดครองสงขลา และใช้โรงสีแดงแห่งนี้เป็นคลังเก็บเวชภัณฑ์ยางพารา     

เพื่อส่งออก และท่าเทียบเรื่องประมง ปัจจุบันเป็นที่ตั้งของภาคีคนรักเมืองสงขลาสมาคม

   และนี่เป็นเพียงภาพส่วนหนึ่งเท่านั้น ถ้าเพื่อนๆ อยากไปถ่ายรูปสวยๆแบบนี้ 

จังหวัดสงขลาก็เป็นอีกหนึ่งตัวเลือกที่น่าสนใจ เพราะจริงๆแล้ว ไม่ได้มีแค่ที่นี่เท่านั้น

สถานที่สวยๆ ในจังหวัดสงขลา ยังมีอีกมากมายเลยหละค่ะ 

หากพัชทำอะไรผิดพลาดไปขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้ด้วยนะคะ  

ขอขอบคุณ 

 ข้อมูลโรงสีแดง : http://songkhlacityskru.blogspot.com/2015/10/blog-post_55.html

 ข้อมูลถนนนางงาม : https://sites.google.com/site/nangngamroadsongkhla/home/prawati

 รูปภาพจาก facbook : ถนนนางงามเมืองสงขลา